4 weken op Bea´s boerderij
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Reuzen peulen
29 Augustus 2013 | Spanje, Villaviciosa
De afgelopen weken hebben we geholpen bij Bea, de vrouw die ons vier jaar geleden met de biologische landbouw heeft laten kennis maken en ons heeft geïnspireerd om hier meer mee te gaan doen. Bea heeft afgelopen december eindelijk haar eigen stukje grond met daarop een huis en bijgebouw kunnen kopen. De nieuwe plek is dus nog volop in opbouw, iets wat wij aan den lijve hebben ondervonden. De eerste anderhalve week bestond nog uit reguliere tuinwerkzaamheden, maar de rest van de tijd hebben wij geholpen bij de opbouw van twee tunnelkassen, dit zijn kassen die bestaan uit een metalen frame met daar overheen plastic gespannen. Bea heeft maar een klein stukje grond en teelt daarom voor het grootste deel in deze kassen, zodoende kan ze haar groeiseizoen iets verlengen. Bovendien dient zij als plantenopkweekster voor bijna alle collega biotuinders in Asturias (de provincie waar ze woont). Voor ons was het een enorm goeie leerervaring om te mogen helpen bij het opbouwen van de kassen. Het is een werkje waarbij je als beginneling makkelijk domme fouten maakt waardoor met een beetje harde wind de hele boel zo instort en alles naar de oud ijzer boer kan.
De groentes die Bea teelt vinden hun weg naar de klant door middel van twee consumentengroepen en twee biowinkels in Gijon en Oviedo. Haar doel is om de groentes lokaal te verkopen, een ideaal waar wij ons goed in kunnen vinden.
Het bijgebouwtje op het terrein heeft ze laten ombouwen tot gastenverblijf, hier mochten wij dus in slapen. Als wij zaterdag hier weg gaan dan staan een paar dagen later de volgende helpers alweer klaar om onze plek over te nemen. Bea heeft bijna altijd wel helpers en als wij het goed begrepen hebben komt dat mede doordat die ervaring met ons 4 jaar geleden zo goed was bevallen. Hoe dan ook, het is zeer relaxed om zo een beetje je eigen huisje te hebben. Iedereen heeft zo zijn privacy en dat is erg fijn.
Naast het verblijf op de boerderij maakten wij voornamelijk wel eens een uitstapje naar Gijon, of Xixon zoals de Asturianen het schrijven. Het leuke als je langere tijd op een plek zit dat je ook wat meekrijgt van de cultuur op die plek. Zo is men hier echt trots op het Asturiaan zijn, de taal, de cidercultuur en het feit dat dit deel van Spanje vroeger nooit is veroverd door de Moren. Volgens de Asturianen is dit het enige echte stukje Spanje. In Xixon hebben wij ook het spoorwegmuseum bezocht. Hier viel alles te zien over de historie van de spoorwegen, maar vooral ook de rol die Asturias speelde. Asturias is een echt steenkool gebied en ook anno 2013 zijn er nog mijnen actief. Daarnaast was er ook een enorme staalindustrie. Alle ingrediënten voor de stoomtrein dus. En ook alle ingrediënten voor mijn- en staalarbeiders strijd. Vorig jaar nog zijn er stakingen geweest met harde confrontaties met de politie. De mensen van het anarchistische centrum in Xixon houden solidariteitsacties en zamelen geld in om de arbeiders te ondersteunen. Ook deze solidariteit heeft in Asturias en heel Spanje een lange geschiedenis.
In het anarchistische centrum is een bibliotheek met vele boeken over politiek, sociale strijd, geschiedenis etc die mensen kunnen lenen. Daarnaast een winkel waar boeken met dezelfde thema´s worden verkocht. Verder hebben wij er nog de wekelijkse ruilmarkt bezocht en de wekelijkse biogroente verkoop.
Naast Xixon hebben wij nog een uitstapje gemaakt naar Villaviciosa, ook de moeite waard om eens een middagje rond te struinen.
Overigens ook niet te vergeten is het strand dat op 4 km lopen vanaf de boerderij ligt, hier zijn wij dan ook een aantal keer geweest. Echt zwemmen was er niet bij vanwege de hoge golven, maar het is een mooi strand. Dat mag ook wel na 4 km bergaf te hebben gelopen en uiteraard nog 4 bergop voor de boeg.
Last but not least hebben wij hier in de buurt nog een pluktuin bezocht waar ze kleinfruit telen, zoals, bessen, frambozen, bramen en alles wat daarop lijkt. Zelf maken ze daar nog het lekkerste ijs ooit van wat wij uiteraard eens even geprobeerd hebben.
Maargoed, aan al dit moois komt nu weer een eind, want wij gaan nu eindelijk echt richting Portugal. Eerst bezoeken wij zaterdag nog een festivalletje hier in de buurt en dan gaan we zondag verder liften. Een week later hebben wij afgesproken op een boerderij in Portugal in de buurt van Coimbra. Dit is een bedrijf dat geiten houdt en kaas maakt. Verder leven ze zo ongeveer geheel zelfvoorzienend. We zijn van plan hier twee weken heen te gaan. Meer hierover binnenkort!!
Groetjes van de drs-en van de kasopbouw.
De groentes die Bea teelt vinden hun weg naar de klant door middel van twee consumentengroepen en twee biowinkels in Gijon en Oviedo. Haar doel is om de groentes lokaal te verkopen, een ideaal waar wij ons goed in kunnen vinden.
Het bijgebouwtje op het terrein heeft ze laten ombouwen tot gastenverblijf, hier mochten wij dus in slapen. Als wij zaterdag hier weg gaan dan staan een paar dagen later de volgende helpers alweer klaar om onze plek over te nemen. Bea heeft bijna altijd wel helpers en als wij het goed begrepen hebben komt dat mede doordat die ervaring met ons 4 jaar geleden zo goed was bevallen. Hoe dan ook, het is zeer relaxed om zo een beetje je eigen huisje te hebben. Iedereen heeft zo zijn privacy en dat is erg fijn.
Naast het verblijf op de boerderij maakten wij voornamelijk wel eens een uitstapje naar Gijon, of Xixon zoals de Asturianen het schrijven. Het leuke als je langere tijd op een plek zit dat je ook wat meekrijgt van de cultuur op die plek. Zo is men hier echt trots op het Asturiaan zijn, de taal, de cidercultuur en het feit dat dit deel van Spanje vroeger nooit is veroverd door de Moren. Volgens de Asturianen is dit het enige echte stukje Spanje. In Xixon hebben wij ook het spoorwegmuseum bezocht. Hier viel alles te zien over de historie van de spoorwegen, maar vooral ook de rol die Asturias speelde. Asturias is een echt steenkool gebied en ook anno 2013 zijn er nog mijnen actief. Daarnaast was er ook een enorme staalindustrie. Alle ingrediënten voor de stoomtrein dus. En ook alle ingrediënten voor mijn- en staalarbeiders strijd. Vorig jaar nog zijn er stakingen geweest met harde confrontaties met de politie. De mensen van het anarchistische centrum in Xixon houden solidariteitsacties en zamelen geld in om de arbeiders te ondersteunen. Ook deze solidariteit heeft in Asturias en heel Spanje een lange geschiedenis.
In het anarchistische centrum is een bibliotheek met vele boeken over politiek, sociale strijd, geschiedenis etc die mensen kunnen lenen. Daarnaast een winkel waar boeken met dezelfde thema´s worden verkocht. Verder hebben wij er nog de wekelijkse ruilmarkt bezocht en de wekelijkse biogroente verkoop.
Naast Xixon hebben wij nog een uitstapje gemaakt naar Villaviciosa, ook de moeite waard om eens een middagje rond te struinen.
Overigens ook niet te vergeten is het strand dat op 4 km lopen vanaf de boerderij ligt, hier zijn wij dan ook een aantal keer geweest. Echt zwemmen was er niet bij vanwege de hoge golven, maar het is een mooi strand. Dat mag ook wel na 4 km bergaf te hebben gelopen en uiteraard nog 4 bergop voor de boeg.
Last but not least hebben wij hier in de buurt nog een pluktuin bezocht waar ze kleinfruit telen, zoals, bessen, frambozen, bramen en alles wat daarop lijkt. Zelf maken ze daar nog het lekkerste ijs ooit van wat wij uiteraard eens even geprobeerd hebben.
Maargoed, aan al dit moois komt nu weer een eind, want wij gaan nu eindelijk echt richting Portugal. Eerst bezoeken wij zaterdag nog een festivalletje hier in de buurt en dan gaan we zondag verder liften. Een week later hebben wij afgesproken op een boerderij in Portugal in de buurt van Coimbra. Dit is een bedrijf dat geiten houdt en kaas maakt. Verder leven ze zo ongeveer geheel zelfvoorzienend. We zijn van plan hier twee weken heen te gaan. Meer hierover binnenkort!!
Groetjes van de drs-en van de kasopbouw.
