Een nieuwe reis
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Reuzen peulen
15 December 2014 | Portugal, Morenos
Na een hele lange radiostilte vond ik het tijd worden om weer eens een update op onze reisblog te zetten. Zo bijna aan het eind van het jaar, de dagen zijn kort en de nachten lang, is het altijd een goed moment voor reflectie, rusten en nadenken over wat komen gaat.
Afgelopen maart berichtten we over een nieuwe fase in onze reis en sindsdien is er een hoop gebeurd. Het is ons zo goed bevallen hier in Morenos dat wij besloten hebben te blijven. Dit heeft ervoor gezorgd dat het dan misschien lijkt alsof onze reis hier ten einde is gekomen, maar eigenlijk kan je zeggen dat we hier aan een hele nieuwe reis zijn begonnen. Het is eigenlijk een reis-plus die we nu aan het beleven zijn.
Zoals we eerder al vertelden was voornamelijk het vooruitzicht dat we een stukje land konden gaan bewerken de doorslaggevende factor om hier te willen blijven. Sinds eind mei zijn we daadwerkelijk begonnen op dit stukje land en dit heeft ons tot nu toe al veel gebracht. Het heeft ervoor gezorgd dat behalve de plantjes die we planten met hun wortels in de grond, dat we zelf ook langzaam wortel aan het schieten zijn hier. Dat gaat niet zomaar, want hier op het platteland zal je niet even van de één op de andere dag geïntegreerd zijn. Sterker nog, dit is waarschijnlijk niet eens mogelijk. Maar wat we merken is dat de lokale bevolking waardering heeft voor het feit dat wij het land weer in cultuur brengen. Van oudsher was dit zo, maar dat is allemaal veranderd de afgelopen decennia. Wij doen het natuurlijk niet op de traditionele wijze, dus dat is alweer genoeg onderwerp van gesprek, maar toch, ze zien dit liever dan dan volgende villa van semi-rijke buitenlanders die 3 weken per jaar bewoond is.
Inmiddels doen we dus veel praktijk ervaring op met het telen van groentes. Dit gaat met vallen en opstaan. We hebben met vele factoren te maken die heel anders zijn in Nederland. We hebben wel het geluk dat we midden in de natuur zitten. In Nederland is voor veel biologische bedrijven het een uitdaging om een biologisch evenwicht op het bedrijf te creëren door veel bomen, struiken, etc aan te planten. Hier is deze opdracht veel minder veeleisend, omdat we al vertoeven in een omgeving met veel natuur. Desalniettemin kan dit nog veel beter trouwens hoor. Dit gebied heeft meer bomen nodig, dit is de enige manier om het droogteprobleem op te lossen.
Hoe dan ook, onze eerste probeersels deze zomer waren pompoenen, courgettes, suikermais, uien, prei, komkommers en in het najaar raapjes, rammenassen, groenlof, boerenkool, palmkoo, andijvie, slal. De zware kleigrond waar we op zitten heeft duidelijk potentie, ook al zal het nog wel jaren kosten om haar echt vitaal te krijgen.
Inmiddels zijn we ook aan het experimenteren geslagen met een kippen tractor. Dat is een kippenhok op wielen. Het idee is dat de kippen telkens op een nieuwe stukje tuin komen te staan en daar het onkruid weg eten en poepen. Daar na is het geschikt om er groenteplantjes te planten. Ondertussen leggen ze ook eieren. Dit experiment bevalt goed en het plan is om dit uit te bereiden.
Qua verkoop hebben we het geluk dat er in Tavira een stel van onze leeftijd is begonnen met een marktkraam met biologische en lokale producten. Daarnaast is er een biologische winkel die ook af en toe wat wil, ondanks dat we geen bio-certificering hebben. Ook staan we elke maand op de vlooienmarkt in Fuzeta, vooral om contacten op te doen. Deze verkoop levert ons een tegemoetkoming in onze kosten op, maar is nog lang niet genoeg om onszelf sustainable te noemen. Uiteindelijk willen we het liefst rechtstreeks leveren aan klanten, dus niet via een tussenpersoon.
Wat ons erg goed doet is dat we veel complimenten krijgen over de kwaliteit van de groentes. Dit is ook wel een belangrijk doel, om groentes te leveren vol vitaliteit, die er goed uitzien, zo vers mogelijk.
Wat ons tevens erg goed doet is de warme reacties die we op ons voornemen om te beginnen met de tuin hebben gekregen. We hebben heel veel donaties, in de vorm van geld of zaden gekregen, dit is echt een enorme steun. Ook vinden we het een hele eer om hier familie en vrienden vanuit Nederland te mogen ontvangen. Het is bijzonder om op deze plek mensen weer te zien, maar dan uit hun natuurlijke habitat, waar we gewend waren elkaar te zien.
Goed, het volgende seizoen blijven we bezig op ons eerste stukje van 650m2. Daarna hopen we nog enkele andere perceeltjes in gebruik te kunnen nemen. Dit hangt af van hoe succesvol we zelf zijn, maar ook van de familie van wie we het land gebruiken. Ook staat natuurlijk het huis waar we wonen nog steeds te koop. Wat dat betreft is onze situatie alles behalve zeker. Maarja, we doen het gewoon en genieten van elk moment.
Ok, dit is al een heel verhaal. Ik zou nog veel verder kunnen uitweiden over al hetgeen we hier meemaken, maar wie weet komt dat ooit nog.
Wij reizen verder..
Afgelopen maart berichtten we over een nieuwe fase in onze reis en sindsdien is er een hoop gebeurd. Het is ons zo goed bevallen hier in Morenos dat wij besloten hebben te blijven. Dit heeft ervoor gezorgd dat het dan misschien lijkt alsof onze reis hier ten einde is gekomen, maar eigenlijk kan je zeggen dat we hier aan een hele nieuwe reis zijn begonnen. Het is eigenlijk een reis-plus die we nu aan het beleven zijn.
Zoals we eerder al vertelden was voornamelijk het vooruitzicht dat we een stukje land konden gaan bewerken de doorslaggevende factor om hier te willen blijven. Sinds eind mei zijn we daadwerkelijk begonnen op dit stukje land en dit heeft ons tot nu toe al veel gebracht. Het heeft ervoor gezorgd dat behalve de plantjes die we planten met hun wortels in de grond, dat we zelf ook langzaam wortel aan het schieten zijn hier. Dat gaat niet zomaar, want hier op het platteland zal je niet even van de één op de andere dag geïntegreerd zijn. Sterker nog, dit is waarschijnlijk niet eens mogelijk. Maar wat we merken is dat de lokale bevolking waardering heeft voor het feit dat wij het land weer in cultuur brengen. Van oudsher was dit zo, maar dat is allemaal veranderd de afgelopen decennia. Wij doen het natuurlijk niet op de traditionele wijze, dus dat is alweer genoeg onderwerp van gesprek, maar toch, ze zien dit liever dan dan volgende villa van semi-rijke buitenlanders die 3 weken per jaar bewoond is.
Inmiddels doen we dus veel praktijk ervaring op met het telen van groentes. Dit gaat met vallen en opstaan. We hebben met vele factoren te maken die heel anders zijn in Nederland. We hebben wel het geluk dat we midden in de natuur zitten. In Nederland is voor veel biologische bedrijven het een uitdaging om een biologisch evenwicht op het bedrijf te creëren door veel bomen, struiken, etc aan te planten. Hier is deze opdracht veel minder veeleisend, omdat we al vertoeven in een omgeving met veel natuur. Desalniettemin kan dit nog veel beter trouwens hoor. Dit gebied heeft meer bomen nodig, dit is de enige manier om het droogteprobleem op te lossen.
Hoe dan ook, onze eerste probeersels deze zomer waren pompoenen, courgettes, suikermais, uien, prei, komkommers en in het najaar raapjes, rammenassen, groenlof, boerenkool, palmkoo, andijvie, slal. De zware kleigrond waar we op zitten heeft duidelijk potentie, ook al zal het nog wel jaren kosten om haar echt vitaal te krijgen.
Inmiddels zijn we ook aan het experimenteren geslagen met een kippen tractor. Dat is een kippenhok op wielen. Het idee is dat de kippen telkens op een nieuwe stukje tuin komen te staan en daar het onkruid weg eten en poepen. Daar na is het geschikt om er groenteplantjes te planten. Ondertussen leggen ze ook eieren. Dit experiment bevalt goed en het plan is om dit uit te bereiden.
Qua verkoop hebben we het geluk dat er in Tavira een stel van onze leeftijd is begonnen met een marktkraam met biologische en lokale producten. Daarnaast is er een biologische winkel die ook af en toe wat wil, ondanks dat we geen bio-certificering hebben. Ook staan we elke maand op de vlooienmarkt in Fuzeta, vooral om contacten op te doen. Deze verkoop levert ons een tegemoetkoming in onze kosten op, maar is nog lang niet genoeg om onszelf sustainable te noemen. Uiteindelijk willen we het liefst rechtstreeks leveren aan klanten, dus niet via een tussenpersoon.
Wat ons erg goed doet is dat we veel complimenten krijgen over de kwaliteit van de groentes. Dit is ook wel een belangrijk doel, om groentes te leveren vol vitaliteit, die er goed uitzien, zo vers mogelijk.
Wat ons tevens erg goed doet is de warme reacties die we op ons voornemen om te beginnen met de tuin hebben gekregen. We hebben heel veel donaties, in de vorm van geld of zaden gekregen, dit is echt een enorme steun. Ook vinden we het een hele eer om hier familie en vrienden vanuit Nederland te mogen ontvangen. Het is bijzonder om op deze plek mensen weer te zien, maar dan uit hun natuurlijke habitat, waar we gewend waren elkaar te zien.
Goed, het volgende seizoen blijven we bezig op ons eerste stukje van 650m2. Daarna hopen we nog enkele andere perceeltjes in gebruik te kunnen nemen. Dit hangt af van hoe succesvol we zelf zijn, maar ook van de familie van wie we het land gebruiken. Ook staat natuurlijk het huis waar we wonen nog steeds te koop. Wat dat betreft is onze situatie alles behalve zeker. Maarja, we doen het gewoon en genieten van elk moment.
Ok, dit is al een heel verhaal. Ik zou nog veel verder kunnen uitweiden over al hetgeen we hier meemaken, maar wie weet komt dat ooit nog.
Wij reizen verder..
